Książka jest napisana przystępnym językiem, ma ciekawie dobrane przykłady i historie, które powodują, że odnoszę to do własnej pracy. Nie ma w tym banału, przesadnej naukowości. Jest za to autentyczne doświadczenie, duże wyczucie potrzeb dyrektorów oraz skupienie się na dostarczeniu praktycznych rozwiązań. Jednocześnie największą zaletą książki jest to, że oprócz podawania rozwiązań, skłania do uczciwej autorefleksji, a co za tym idzie, do zmiany myślenia. Mnie lektura daje też duży spokój i nadzieję na to, że poradzę sobie z różnymi problemami korzystając z książki i bazując na swoich zasobach. Nie muszę już być Supermenką! Potrzebuję innych, niech żyje zespołowość!

Polską, także szkolną, „specjalnością” jest słaba komunikacja i niemal brak współpracy ludzi. Nauczyciele deklarują w ankietach skłonność do pracy samodzielnej. Czyli samotnej. Od kogo więc Polacy nauczą się współpracy, wzajemnego szacunku, rozmowy jeśli dla nauczycieli to jest problem? Ta publikacja może pomóc dyrektorom i nauczycielom w pokonaniu barier.

Książka jest bardzo, bardzo dobra. Dużo praktycznych przykładów z życia wziętych, dobrze się czyta, „wciąga”, inspiruje, prowokuje do własnej analizy, chętnie polecę innym, gratuluję!

Książka zawiera propozycje rozwiązań codziennych problemów szefa (I poziom) – bardzo dużo przykładów, ale też przez dawkę teorii z psychologii zarządzania, propozycja do analizy siebie, autorefleksji ( II poziom).

Naprawdę duże kompendium wiedzy i sugestii rozwiązań problemów, podanych często z dystansem i humorem.